دو تا موضوع از دیشب تا حالا ذهنمو مشغول کرده ..
اولیش اینه که دیشبی وقتی مثل همیشه رفته بودم پیاده روی بین راه یکی از همین جوجه بسیجی های 14 امامی رو دیدم که پرچم تو دستشه و داره واسه یه سری موعظه می کنه که ما باید به این پرچم افتخار کنیم و از این حرفا ..
دیشب برای اولین بار رفتم تو نخ پرچم .. برگشتم خونه و تو نت سرچش کردم و گذاشتم رو صفحه ..
خب این باید اون چیزی باشه که منه بچه ایرونی باید بهش افتخار کنم ..
به خودم گفتم : غریبه ، تو باید به این پرچم افتخار کنی .. غریبه ، تو باید به این پرچم افتخار کنی ..
یه 15-16 باری تکرار کردم ، حتا به پاندول ساعت هم نگاه کردم شاید هیپنوتیزم شم و جواب بده .. اما دیدم نه ، نمیشه ، غریبه ، آخه تو به چی چی این پرچم باید افتخار کنی ؟
بذار موضوع رو اینجوری بگم ، یه نمونه ی آماری از کل دنیا می گیریم .. فرضن 1000 نفر (که ندونن این پرچم مال کدوم کشوره ) .. و سوالی که از این نمونه میشه این باشه :
به نظر شما این پرچم واسه کدوم کشوره ؟
جوابی که این نمونه به ما میده اینه :
999 نفر میگن : باید مال یکی از کشورهای عربی باشه و 1 نفر میگه نمی دونم ( اون بیچاره هم کوره و اصلن پرچمو نمی بینه ..)
مگه پرچم یه کشور نباید نشان دهنده ی قومیت و ملیت و هویت و تمدن اون کشور باشه ؟ پس چرا حتا یک نفر هم نگفت این پرچم مال یه کشور آریائیه ، یا یه کشور فارسی زبان ؟
و اما مطلب دوم ، یه چند وقتیه که دارم می بینم بعضی از بچه ها تو وبلاگاشون ساز رفتن می زنن و می خوان برن پیش عمو اوباما آزاد باشن و به قول خودشون وقتی ایران آزاد شد برگردن ..
خب منم این حکومتو قبول ندارم اما بیایم منطقی فکر کنیم .. یعنی واقعن باور دارین اون طرف آب ها فرش زمزدین پهنه و با ورود شما سرود جمهوری خونده میشه ؟ یا اینکه اگه این رژیم حاکم عوض بشه بازم همجنسگرایی چیز پسندیده و نیکی میشه ؟
دوست عزیزم ، چه این طرف آب ، چه اون طرف آب ، همجنسگرایی موافق و مخالف های خودشو همیشه داره .. تو همون کاخ سفید هم ، عمو بوش با آزادیه همجنسگرایی مخالف بود و عمو اوباما موافق ..(در صورتی که اوباما یه مسلمان زادست)
می خوام بگم مهم طرز فکر افراد جامعست نه حکومت حاکم ..
قبول دارم حکومت نقش مهمی تو فرهنگ سازی داره ولی واقعن این باید باعث بشه که ترک وطن کنیم ؟
خب آره ، یکی مثل هاملت عزیز واقعن زندگی تو ایران براش سخته .. اما من و توی همجنسگرا که داریم مثل آدم تو ایران زندگیمونو می کنیم .. اگرم جفتمونو پیدا کنیم راحت کنارش آروم می گیریم .. ( حالا شاید به همین راحتی نه ، اما میشه با فراهم کردن شرایط کنارش باشیم ) .. حالا چون فریاد نمی زنیم ما همجنسگراییم ایران دیگه جای زندگی نیست ؟
قبول دارم از نظر حقیقی ما شناخته نمی شیم و امکانات و تسهیلاتی بهمون تعلق نمیگیره ولی واقعن اونقدری هست که زندگیمون لنگ بمونه و باعث بشه دست به چنین مهاجرتی بزنیم ؟
پ.ن: واسه بعضی از دوستان سوال شده حامد حمید مهرداد کیان ؟ .. خب اینا دوستان گلی هستن که اگه رو اسمشون کلیک کنین شما رو می بره به وبلاگشون ..
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر