من یه وبلاگ دارم ..
توی دنیای واقعی و اطرافیانم کسی ازاین موضوع اطلاع نداره ..
پسر دائیم به ازای هر 36 ساعت یه بار عاشق میشه ، اما به غیر از من کسی خبر نداره ..
هر کدوم از ما آدما و کلن نسل بشر یه بخش از زندگیمون خصوصیه و یه سری رازهایی واسه خودمون داریم ..
البته لزومی هم نداره که این بخش پر باشه از رازهای خیلی مهم و حیاتی ، شاید اتفاقات روزمره ای باشه که از دیگران پنهان می کنیم که حتی ممکنه واسه کسی ارزشی هم نداشته باشن ، اما برای خود ما یکی از اجزای زندگیه خصوصی و خلوتامون به حساب میان ..
همه ی آدما معمولن دوست دارن یه بخش شخصی و خصوصی داشته باشن ..
خب این تا وقتی که من منم مشکلی نداره ، اما چیزی که فکرمو به خودش مشغول کرده واسه وقتیه که من ما بشم .. یعنی یه شریک پیدا کنم ..
اون زمان هم باز اجازه دارم منه نوعی یه بخشی از زندگیمو خصوصی و شخصی واسه خودم داشته باشم .. ؟
خب وقتی یه شریک پیدا می کنیم و قرار باشه همه چیزمونو با هم تقسیم کنیم ، دیگه بخش خصوصی من نباید معنا داشته باشه و هر چی که هست ، چه خوب و چه بد ، هر دوتای مارو باید درگیر کنه و واسه هر دوتامون راز به حساب بیاد ..
اما این وسط اون خصلت طبیعی که آدمی می خواد همیشه واسه خودش خلوتی داشته باشه یا همون بخش اختصاصی ، چی میشه ؟
با این حساب باید قبول کنم طرف مقابلمم برای خودش چنین بخشی رو داشته باشه .. یعنی زندگی مشترک سه بخش داره .. ؟ بخش خصوصی من ، بخش خصوصی اون ، بخش عمومی ما ..؟
پ . ن : دوستان گلم ، یه مدتیه کامنت هایی به نام احمد حداقل برای وبلاگ غریبه گذاشته میشه ، ولی احمد هایی که به این وبلاگ میان 2تان .. یکی احمد خودمونه (همون وبلاگ آدمک) یکی هم یه احمد غریبست که دگرجنسگراست .. اینجور که من فهمیدم بعضی از شماها این دو احمدو یکی فرض کردن و .. خلاصه بقیه ی ماجرا..
عزیزان من ، بهتان زدن اونم فقط به صرف تشابه اسمی اصلن کار درست و عقلانی ای نیست ..
بابا ، هر احمدی که احمد خودمون نیست ، مثل همون گردایی که همشون گردو نیستن ..
باهات موافقم
پاسخحذفهرکسی حق داره یه بخش خصوصی توی زندگی خودش داشته باشه!
فارغ از اینکه شریک زندگی داره یا نه
:))
ولی یادمون باشه که حق نداریم برای پنهان موندن این بخش خصوصی متوسل به درروغ‌گویی بشیم.
کلک ، راستشو بگو ، چیو نمی خوای به طرفت بگی از قسمت خصوصی هر فرد دفاع می کنی ؟ .. ;-)
پاسخحذفخب اگه قراره با راست گفتن ما بخش خصوصی زندگیمون از بین بره ، پس چطور می تونی ادعا کنی هر کسی حق داره این بخشو داشته باشه .. ؟
خب هر کسی که بخش خصوصی داره ، حق اینو هم داره که نگهش داشتهباشه و حالا شاید بعضی جاها برای نگه داشتنش متوسل به دروغ هم بشه..
حالا سوال ، دروغ نگیم ، یا بخش خصوصی نداشته باشیم ؟
کاش تو بلاگفا نظر می دادی ، آخه اونجا می خوام اینو رو بحث بذارم ..
ببین حسین جون!
پاسخحذفبنظر من لزومی نداره که برای حفظ اسرارت دروغ بگی
اولاً میتونی با کسی درموردشون حرف نزنی و اگر هم خیلی بهت گیر دادن میتونی اول تفره بری و در نهایت اگه نتونستی به طرف بگی که داره توی حریم خصوصی تو فضولی میکنه و ممکنه ناراحت بشی!!
اینطوری لزومی به دروغ نیست
فرض کن شما ایدز داری و خوشت نمیاد به دوستت بگی
اونم ازت میپرسه و تو بهش میگی که فضولی نکنه!
اینطوری اگه واقعاً ایدز نداشتن شریکش براش مهم باشه دیگه باهات نمی‌خوابه!
از طرفی شما هم بهش رازت را نگفتی...
و قس علی هذا....
:))
باشه!
پاسخحذفمیام توی بلاگفا!
بنظر من خیلی از چیزها هست که من نخوام شریک زندگیم بدونه!
الآن هم دوست ندارم اینجا یکی‌یکی نام ببرم و دربارشون توضیح بدم!
ولی بنظرم کسی که به رازها و قسمت‌های خصوصی من احترام نذاره، شریک زندگی من نخواهد بود....
به همین راحتی...
تیپ شخصیتی من اینه!
بعید میدونم که عوض هم بشه
:))
ببین حسین جون!
پاسخحذفاینکه یکی رازی داشته باشه و نخواد شریک زندگیش بدونه با اینکه زیرآبی بره و یه جورایی پنهانکاری کنه فرق داره!
بنظرم احترام به رازهای همسر زندگی باعث بی‌اعتمادی نمیشه...
مثالی واقعی عرض میکنم که اتفاق افتاده و میتونه مسأله را روشن کنه:
فرض کن تو از حسابت یه پولی برداشتی و برای تولد شریک زندگیت که چند روز دیگس یه کادوی ارزشمند خریدی و نمی‌خوای تا روز تولدش متوجه بشه!
از قضای روزگار اون هم متوجه میشه که تو از حسابت پولی برداشتی و کنجکاو میشه که این پول را چکار کردی؟!
:))
اگر تو هم از جواب دادن طفره بری و اون هم به رازهای تو احترام نذاره ممکنه فکر کنه که رفتی مواد مخدر مصرف کردی و یا رفتی به یکی پول دادی تا باهاش بخوابی!!!
چقدر بده؟؟؟
:))
بنظر من حتی توی زندگی مشترک هم یه سری چیزها هست که برای طرفین رازه!
بنظرم بجای اینکه بپرسی آیا میشه توی زندگی مشترک راز داشت یا نه باید بپرسی چه چیزهایی را توی زندگی میشه بعنوان راز نگه داشت و چه چیزهایی را موظفیم که بگیم؟!
اتفاقاً مثال خوبی زدی
پاسخحذفبنظرم دعواهای خانوادگی من ربطی به شریک زندگی من نداره و اگر نخواستم میتونم بهش نگم